1. ปัญหางบประมาณที่ทำให้โครงการใหญ่ถอยหลัง
NASA เผชิญแรงกดดันด้านงบประมาณอย่างหนักในช่วงปีงบประมาณ 2026 เมื่อรัฐบาลสหรัฐฯ เสนอแผนลดเงินให้มากถึง ~24 % จากราว 24.8 พันล้านดอลลาร์เหลือ ~18.8 พันล้านดอลลาร์
แม้จะมีเงินสำหรับโครงการอวกาศภาคมนุษย์ (human exploration) อยู่กว่า 7 พันล้านดอลลาร์ก็ตาม แต่การลดงบสำหรับงานวิทยาศาสตร์และภารกิจสนับสนุนส่งผลต่อโครงสร้างทั้งหมดของ Artemis
2. การไม่มีผู้นำถาวร และการปรับโครงสร้างภายใน
ในอีกด้านหนึ่ง NASA ยังอยู่ในช่วง “รักษาการ” โดยไม่มีกลุ่มผู้นำถาวร ทำให้การตั้งทิศทางระยะยาวและการประสานความร่วมมือระหว่างประเทศและองค์กรเอกชนเกิดความล่าช้า
นอกจากนี้ รายงานยังระบุว่า NASA พิจารณายุบสำนักงานใหญ่ในวอชิงตัน ดี.ซี. เพื่อลดต้นทุน ซึ่งทำให้ความสามารถด้านการประสานงานกับสภาคองเกรสและพันธมิตรนานาชาติตกอยู่ในความเสี่ยง
3. ผลกระทบต่อโครงการ Artemis
โครงการ Artemis ซึ่งมีเป้าหมายให้มนุษย์ลงจอดบนดวงจันทร์อีกครั้งภายในช่วงปี 2027–2028 กำลังเจอความไม่แน่นอนหลายด้าน
รายงานจาก RAND Corporation ชี้ว่า แม้ Artemis II จะมีโอกาสประสบความสำเร็จ แต่ Artemis III ซึ่งเป็นภารกิจลงจอดจริง อาจถูกปรับเปลี่ยนหรือเลื่อนไป โดยเฉพาะเมื่อยานลงจอดของ SpaceX ยังต้องพิสูจน์ความสามารถหลายด้าน
4. ความเสี่ยงและโอกาสในตลาดการแข่งขันอวกาศ
เมื่อ NASA พบว่าต้องลดต้นทุน กระบวนการสำรวจอวกาศอาจเปลี่ยนไปมุ่งเน้น “โซลูชันต้นทุนต่ำ” โดยใช้บริษัทเอกชนมากขึ้นและงบวิทยาศาสตร์ลดลง
ซึ่งอาจส่งผลให้สหรัฐฯ เสียตำแหน่งผู้นำในงานอวกาศ หากประเทศอื่นหรือบริษัทเอกชนสามารถบุกตลาดดวงจันทร์และดาวอังคารได้อย่างรวดเร็ว
5. มุมมองสำหรับอนาคต
-
หากโครงการ Artemis ล่าช้า หรือถูกปรับเปลี่ยนเป็นเพียง “บินรอบดวงจันทร์” แทนการลงจอดจริง ผลกระทบจะไม่ใช่แค่เทคนิคแต่รวมถึงภาพลักษณ์ของสหรัฐฯ ในฐานะผู้นำยานอวกาศ การลดงบวิทยาศาสตร์อวกาศและงานวิจัยสนับสนุน อาจสร้างช่องว่างของความสามารถด้านวิศวกรรมและทรัพยากรบุคคลในอนาคต
-
แต่ในขณะเดียวกัน การหันมาใช้บริษัทเอกชนและพันธมิตรนานาชาติอาจกลายเป็นโอกาสในการสร้างขีดความสามารถใหม่ — หากสามารถบริหารจัดการได้อย่างมีประสิทธิภาพ
สรุป
NASA กำลังอยู่ในช่วงเปลี่ยนผ่านที่สำคัญ:
การลดงบประมาณอย่างรุนแรง การไม่มีผู้นำถาวร และความไม่แน่นอนในภารกิจ Artemis รวมกันเป็นอุปสรรคใหญ่
แต่วิกฤตนี้ก็อาจเป็นจุดเริ่มของยุคใหม่ในงานสำรวจอวกาศ —
ถ้าสหรัฐฯ สามารถปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว
และยังคงรักษาความร่วมมือระหว่างประเทศและเอกชนได้อย่างมั่นคง
ความสำเร็จของมนุษยชาติบนดวงจันทร์และ beyond อาจไม่ใช่เรื่องของเทคโนโลยีเพียงอย่างเดียว
แต่คือการจัดทัพทางทรัพยากร บุคลากร และการบริหารเชิงนโยบาย
ซึ่งกำลังถูกทดสอบอย่างหนัก ณ บัดนี้